Gdzie obecnie mieszkasz?
Teksas

jakie jest Twoje obecne stanowisko?
Starszy radca prawny w Locke Lord LLP

Do jakiej szkoły uczęszczałeś uczestnicząc w NHD?
Gimnazjum Cedar Bayour w Baytown w Teksasie
Szkoła średnia Rossa S. Sterlinga w Baytown w Teksasie

Do jakiego college'u uczęszczałeś?
BA, Uniwersytet Ryżowy
MP Aff., Szkoła Spraw Publicznych LBJ
JD, Szkoła Prawa Uniwersytetu Teksasu

Kim byli twoi nauczyciele?
Tobye Madison, Lyn Houk i Carolyn Smith

W jakich latach i w jakiej kategorii brałeś udział w NHD?
1988, dokument grupowy Jr
1989, Jr. Wystawa indywidualna
1990, Jr. Wystawa indywidualna
1991, wystawa indywidualna seniorów
1992, wystawa indywidualna seniorów
1993, Indywidualny dokument dokumentalny seniora
1994, Artykuł historyczny seniora

Jakie są Twoje ulubione lub najważniejsze momenty z Twoich doświadczeń z NHD?
Z perspektywy czasu myślę, że najwięcej nauczyłem się podczas ostatniej klasy zawodów krajowych w 1994 r., kiedy nie zdobyłem medalu po tym, jak udało mi się to zrobić w poprzednich latach. Wtedy właśnie zdałem sobie sprawę, jak wiele można osiągnąć dzięki programowi takiemu jak NHD, nawet jeśli nie „wygra się”. Ten moment uświadomił mi również, jak ważne jest, aby nigdy się nie poddawać. Gdybym przestał startować w zawodach po moim pierwszym projekcie NHD w szóstej klasie, nigdy nie osiągnąłbym tego, czego dokonałem przez następne sześć lat.

Moim ulubionym wpisem NHD był dokument, który przygotowałem w 11. klasie, poświęcony amerykańskim korespondentom wojennym podczas II wojny światowej. W ramach tego projektu miałem okazję przeprowadzić wywiady z kilkoma byłymi reporterami, w tym z Josephem Rosenthalem (który zrobił słynne zdjęcie z podniesieniem flagi na Iwo Jimie) i Andym Rooneyem (sławnym z „60 minut”).

Moim najszczęśliwszym momentem w NHD było zdobycie pierwszego miejsca w krajowym konkursie w 1992 roku. Zaledwie cztery dni wcześniej musiałem przeprojektować moją wystawę, aby była zgodna z nową interpretacją przepisów, i uznano, że moja wystawa narusza przepisy przeciwpożarowe. Ale to historia na inny dzień….

W jaki sposób NHD pomogło Ci po ukończeniu szkoły średniej?
NHD wywarło ogromny wpływ na moje życie. W szkole średniej NHD rozwinęło moje umiejętności badawcze, pisarskie i krytycznego myślenia, co dało mi przewagę nad rówieśnikami w rekrutacji na studia. Nadal rozwijałem te umiejętności i rozszerzyłem jeden z moich projektów badawczych NHD na studiach, co przypisuję dostaniu się do wybranych przeze mnie szkół wyższych i zdobyciu pełnych stypendiów. Te same umiejętności wykorzystuję nadal w mojej praktyce prawniczej.

Jakie uznanie otrzymałeś za udział w NHD?
Chciałabym myśleć, że nagrody, które zdobyłam (a których nie zdobyłam) są dowodem na to, że nigdy nie należy się poddawać i próbować, próbować jeszcze raz. Przez kilka lat nie udało mi się zdobyć medalu na zawodach stanowych ani nawet regionalnych. Ostatecznie jednak przez cztery lata z rzędu znalazłem się w pierwszej dziesiątce zawodów krajowych w trzech kategoriach, w tym dwa razy zająłem pierwsze miejsce. Zdobyłem także stypendium Case Western Reserve w krajowym konkursie w 1992 roku.

Czy po roku trwania konkursu zrobiłeś coś ze swoim projektem lub badaniami NHD?
Opublikowałem moją pracę historyczną seniora z 1994 r. w „Texas Historyk”, czasopiśmie wydawanym przez Texas State Historical Association. Rozszerzyłem także mój indywidualny dokument dokumentalny seniora z 1993 r. do pracy dyplomowej na studiach, co pomogło mi zdobyć miejsce w zespole akademickim USA Today All-American College.

Co zajmowało Cię od czasów, gdy byłeś studentem NHD? Jakieś szczególne wyzwania, historie lub osiągnięcia?
Jestem prawnikiem w wiodącej międzynarodowej kancelarii prawnej. Moja praktyka koncentruje się na prawie administracyjnym stanu Teksas, ze szczególnym uwzględnieniem kwestii regulacyjnych dotyczących ubezpieczeń i umów o świadczenie usług. Lubię też spędzać jak najwięcej czasu z rodziną, w tym z moją 3-letnią córką i 7-letnim synem. W 2010 roku miałem zaszczyt otrzymać nagrodę Clifton Caldwell Texas History Day Service od Texas State Historical Association.

Czy jest coś jeszcze, czym chciałbyś się podzielić na temat swoich doświadczeń z NHD?
Nie ma dnia, żebym nie korzystał z umiejętności badawczych, pisarskich i krytycznego myślenia, które NHD rozwinęło 28 lat temu. Stale wykorzystuję także „małe” lekcje, których nauczyło mnie NHD, takie jak zwięzłość, umiejętność prowadzenia rozmów kwalifikacyjnych, wnikliwa analiza źródła informacji i proces przekształcania wstępnego pomysłu w dopracowany produkt końcowy. Oprócz tego, że pełniłem funkcję sędziego, mentora i mówcy, obecnie zasiadam w Radzie Powierniczej NHD i Komisji ds. Edukacji Stanowego Stowarzyszenia Historycznego stanu Teksas, które nadzoruje program Dnia Historii Teksasu.

Przy tak dużym nacisku w dzisiejszej edukacji na standaryzowane testy, uczniowie mają niewiele możliwości zaangażowania się w rodzaj oryginalnych, długoterminowych i niezależnych analiz, których wymaga NHD. Nie widziałem lepszego programu do nauczania studentów, jak badać, pisać i krytycznie myśleć niż NHD. Większość studentów uczestniczących w NHD nie zostaje zawodowymi historykami, ale to, czego uczy ich NHD, pozwala im stać się profesjonalistami we wszystkim, na co się zdecydują.